คำกล่าวนำเว็บบอร์ด
คำแนะนำเกี่ยวกับการใช้เว็บบอร์ด
| ปุจฉา ๔๒) ถ้าหากว่าเรากำหนดจิต แล้วเห็นจิต เกิด-ดับ กำหนดอยู่เช่นนั้นนาน ๑-๒ ชั่วโมงแล้วรู้สึกเหนื่อ |
ควรกำหนดความเหนื่อยหรือควรที่จะผลักออก
วิสัชนา:
เหนื่อยเราก็กำหนด เกิด-ดับ เหมือนกัน เวทนาก็ เกิด-ดับ เหมือนกัน ความสุขความทุกข์มัน เกิด-ดับ เวลาเหนื่อยก็กำหนด เกิด-ดับๆ จนกระทั่งมันวางความเหนื่อยได้แล้วจะไปรวมอยู่อันหนึ่งของมันต่างหาก นั้นมันจึงจะหมดเหนื่อย มันยังไม่ทันถึงที่ มันเพียงแต่เห็นการเกิดๆ-ดับๆ มันอยู่กับการ เกิด-ดับ เฉยๆ ยังไม่ทันวางการเกิด-ดับ ถ้าหากว่าเรากำหนดความเกิดดับอยู่อย่างนี้ เรารู้จักคนที่ไปกำหนดความ เกิด-ดับ เราเห็นความ เกิด-ดับ เรียกว่าใจ เกิด-ดับ ผู้เห็นใจ เกิด-ดับ ยังมีอีกผู้หนึ่ง จนกระทั่งเห็นผู้นี้แล้ววางความ เกิด-ดับ ไปอยู่อันหนึ่งของมันต่างหาก นั่นมันจึงค่อยเป็นภาวนาแท้ อนึ่ง นั่งนานรู้สึกมันเหนื่อย พึงเข้าใจว่า จิตมันถอนแล้ว ใจมันไม่มีเครื่องอยู่หรืออารมณ์จะอยู่ต่อไป ฉะนั้นควรทำความพอใจในอารมณ์ที่จิตยึดอยู่นั้นให้เกิดความพอใจยินดียิ่ง ก็เป็นเครื่องอยู่ต่อไป |
| โดย ลูกศิษย์วัด 2012-08-23 13:51:06 [IP : 125.24.118.xxx] |
|