คำกล่าวนำเว็บบอร์ด
คำแนะนำเกี่ยวกับการใช้เว็บบอร์ด
| ปุจฉา ๓๓) เมื่อพิจารณาลมหายใจเข้าหายใจออกแล้ว จิตก็จรวมลงเป็นสมาธิแน่วแน่เต็มที่ จนจิตไม่ไปรับเอา |
อารมณ์อายตนะภายนอกทั้งหมด จิตจะอยู่ของมันเช่นนั้นนานสักเท่าไหรก็ไม่ทราบ แล้วจิตนั้นก็จะถอนออกจากสภาวะนั้น ต่อจากนั้นก็จะรู้ตามอายตนะทั้งหลายที่มากระทบอายตนะภายใน แต่เมื่อรู้แล้วมันรวมเข้ามาอยู่ที่เดิมอีก (คือตัวกลาง) มันอย่างนี้อยู่ตลอดเวลา อยากจะถามว่าจิตเช่นนี้จะใช้ได้ไหม
วิสัชนา:
ใช้ได้ดีแล้วทำไปเถอะ ทำอย่างนั้นแหละ ทำให้ชำนาญ เมื่อทำให้ชำนาญแล้ว หากจะรู้ด้วยตนเองว่าอะไร เป็นอะไร คุณทำมาไม่ถึงปี ท่านที่ทำมานานเป็นสิบๆ ปีก็ยังไม่ชำนาญ เรื่องเหล่านี้ต้องอาศัยกาลเวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ มิใช่ได้แล้วเป็นแล้วจะตื่นเต้น ความตื่นเต้นนั้นก็เป็นกิเลสเหมือนกัน |
| โดย ลูกศิษย์วัด 2012-08-23 13:35:02 [IP : 125.24.118.xxx] |
|