คำกล่าวนำเว็บบอร์ด
คำแนะนำเกี่ยวกับการใช้เว็บบอร์ด
| ปุจฉา ๒๙) พระหนุ่มรูปหนึ่งบวชได้ไม่ถึงพรรษาดี เธอปฏิบัติธรรมแล้วเป็นไปโดยดี |
แต่ข้องใจสงสัยบางอย่างจึงถามว่า
ปุจฉา :
เวลาภาวนากำหนดลมหายใจเข้าออกสักประเดี๋ยวเดียว จิตก็จะรวมลงนิ่งแน่วจนตัวแข็งทื่อไปหมด จะขยับเขยื้อนก็ไม่ได้ ในขณะนั้นมีสติรู้ตัวอยู่ดีๆ นี่แหละ จนกระทั่งเสียงระฆังดังเหง่งๆ ทำวัตรเย็นก็ได้ยินอยู่ แต่ออกจากสมาธิไม่ได้ พยายามอยู่เป็นเวลานานจึงออกได้ เมื่อจิตออกจากสมาธิตัวแข็งมาแล้ว สติก็ยังตั้งมั่นที่ปกติดีอยู่ จะยืน เดิน นั่งนอน อิริยาบถใดๆ ก็มีสติรู้ตัวอยู่ว่าเราอยู่ในอริยาบถนั้นๆ แล้วก็ไม่อยากพูดคุยกับใครๆ ทั้งหมด แต่ทำกิจวัตรต่างๆ เป็นต้นว่า บิณฑบาต หรือปัดกวาด และอาจริยวัตร เป็นต้น เพลินสนุกดี เหมือนกัน อาการอย่างนี้ผมไม่เคยเป็นจะถูกหรือไม่
วิสัชนา:
ถูกแล้ว ที่ตัวแข็งทื่อนั้นมิได้เป็นทั่วไป เป็นบางคน เพราะไม่มีสติจึงตัวแข็ง ที่จิตรวมลงแน่วแน่ เป็นเหมือนกันทุกๆ คน แต่ต้องหาโอกาสว่างและไม่มีธุระภาระอะไรจะทำให้อยู่ได้นานๆ ทำให้ชำนิชำนาญคล่องแคล่วเป็นการดีมาก เรื่องเหล่านี้จะเป็นอยู่ได้สัก ๗-๘ วันอย่างช้าก็จะหายไป
ที่ว่าเมื่อออกจากสมาธิตัวแข็งแล้วมีสติรู้ตัวอยู่นั้น เป็นของดีมาก ให้รักษาสตินี้แหละ เป็นของสำคัญ สติจะมั่นคงก็ตรงนี้ เพราะอิริยาบถทั้งสี่เราใช้อยู่เป็นนิจ จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องรักษาสติให้มั่นคงแน่วแน่ เมื่อรักษาสติในอิริยาบถทั้งสี่ให้มั่นคงแล้ว ทำสมาธิก็รวมได้เร็วขึ้น การรักษาสติในอิริยาบถทั้งสี่เป็นเหตุเกิดปัญญา การทำใจให้รวมเข้าเป็นเอกัคตารมณ์สมาธิ เป็นเหตุทำให้จิตพักผ่อนให้ได้พลัง จึงจะทรงคุณธรรมนั้นๆอยู่ได้ หรือให้เจริญยิ่งๆขึ้นก็เพราะพลังนี้
ท่านถามต่อไปว่า ภาพนิมิตภาวนาหรือความรู้ที่เกิดขึ้นนั้น เป็นต้นว่าเห็นคนตายหรือคนเดินเข้ามาหา หรือมีเสียงพูดขึ้นว่าคนนั้นจะตายในวันที่เท่านั้นเท่านี้ หรือคนนั้นจะมาหา แล้วก็เป็นจริงตามนิมิตหรือเสียงที่พูดนั้นทุกประการ อันนี้เป็นเพราะอะไรและเป็นของจริงหรือไม่
ตอบว่า อันนี้เป็นเพราะจิตเข้าถึงฌานแล้วจึงเกิดขึ้น ถ้าจิตเข้าไม่ถึงฌาน นิมิตความรู้เหล่านี้ก็จะไม่เกิด
และที่ถามว่าเป็นจริงหรือไม่นั้น
ขอตอบว่าเป็นของจริงก็มีไม่จริงก็มี เพราะฌานของเราไม่แน่นอน อาจเป็นสัญญาความจำของเราแต่ก่อนค้างอยู่ก็ได้
|
| โดย ลูกศิษย์วัด 2012-08-23 13:24:20 [IP : 125.24.118.xxx] |
|